Οι Οικισμοί κάτω των 2.000 κατοίκων και οι Προκλήσεις της Ανάπτυξης

Δημοσιεύτηκε: Πέμπτη, 08 Μαΐου 2025 10:41

Με μία ανησυχητική ανακοίνωση, η Κυβέρνηση, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τρίτης, τρομοκράτησε τους Έλληνες μικροιδιοκτήτες, γνωστοποιώντας ότι τα οικόπεδά τους σε όλους τους οικισμούς της Χώρας με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων είναι σχεδόν άχρηστα. Αυτή η κίνηση επηρεάζει την ήδη εδραιωμένη εμπιστοσύνη των πολιτών προς το Κράτος και τους Θεσμούς.

Η Κυβέρνηση, κρυπτόμενη πίσω από το Συμβούλιο της Επικρατείας, προχώρησε σε ανατροπές που αδυνατούν να εξηγήσουν λογικά. Η κατάργηση των ορίων των οικισμών και η δημιουργία νέων ζωνών αποτελούν απόφαση που αντικαθιστά ρυθμίσεις που ίσχυαν από το 1985, με αμφίβολες συνέπειες για την πολιτική διαχείρισης της γης στη Χώρα μας.

Η Ιστορία των Οικισμών και οι Αλλαγές τους

Ας εξετάσουμε την ιστορία των οικισμών στην Ελλάδα. Οι οικισμοί προ του 1923 αποτελούν το θεμέλιο σε ό,τι αφορά την πολιτική διαχείριση της γης στην πατρίδα μας. Αυτοί οι οικισμοί έχουν υποστεί διακυμάνσεις, κάποιοι αυξήθηκαν, άλλοι εγκαταλείφθηκαν ή καταστράφηκαν για διάφορους λόγους, όπως μεταφορές πληθυσμού, γεωλογικά προβλήματα και φυσικές καταστροφές.

Τα 1970s, οπότε αρχίζει δειλά η τουριστικοποίηση της χώρας, οι περισσότεροι οικισμοί ήταν στάσιμοι ή με φθίνουσα πορεία. Μοναδικές εξαιρέσεις αποτέλεσαν ορισμένοι προγραμματισμένοι οικισμοί, στους οποίους επιτράπηκε η οικοδομική δραστηριότητα.

Κανονισμοί και Πολεοδομικές Παρεμβάσεις

Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν οι αρχιτέκτονες και μηχανικοί άρχισαν να εργάζονται στους προ του 1923 οικισμούς, η κατάσταση ήταν αρκετά συγκεχυμένη. Η διαδικασία έλεγχο για το εάν τα οικόπεδα κρίνονταν εντός ή εκτός οικισμού ήταν απαραίτητη, διότι οι κανονιστικές ρυθμίσεις δεν ήταν σαφείς.

Η αρτιότητα των οικοπέδων εντός οικισμών καθοριζόταν στα 300 τ.μ., συγκριτικά με τα 2.000 τ.μ. που προορίζονταν για τις περιμέτρους των οικισμών, γεγονός που δημιούργησε ανισότητες και προβλήματα σε πολλούς κατοίκους. Τα εκάστοτε οικοδομικά σχέδια άλλαξαν με την εισαγωγή του κανονισμού το 1973, αρχίζοντας μια νέα εποχή ανάπτυξης.

Αναπτυξιακές Πρωτοβουλίες και Νέες Προκλήσεις

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80, οι αναπτυξιακές πολιτικές εντατικοποιήθηκαν μέσω του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ υπό τον Αντώνη Τρίτση, με σημαντικές νόμιμες παρεμβάσεις που διευκόλυναν την δημιουργία οικοπέδων. Ωστόσο, από το 1985 και έπειτα, οι πολιτικές αυτές επέτρεψαν τη δραστηριοποίηση χιλιάδων οικοπεδιών και την άνθιση της οικοδομικής δραστηριότητας.

Δυστυχώς, οι τρέχουσες αποφάσεις της Κυβέρνησης υπονομεύουν αυτή τη θετική πορεία, επιφέροντας νέες ανησυχίες. Η μείωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το Κράτος είναι ένα αντικείμενο προς συζήτηση. Η σύγχρονη πραγματικότητα δείχνει ότι η διαχείριση της γης έχει παραδοθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα, με αρνητικές συνέπειες για τους πολίτες.

Η απουσία πολιτικής στήριξης και οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι μικροιδιοκτήτες υπό την πίεση των νέων διοικητικών αποφάσεων απαιτούν επανεξέταση. Όσο οι πολίτες νιώθουν ότι χάνουν την περιουσία και την αυτονομία τους, θα διογκώνεται η ψηφοφόρος απογοήτευση και η κοινωνική αναταραχή θα εντείνεται.

Αγαπητοί φίλοι, η εγκατάλειψη των προβλημάτων αυτών και η έλλειψη ξεκάθαρων πολιτικών για τη διαχείριση της γης θα μπορούσε να καταλήξει στην απώλεια της πατρίδας μας.

Βασιλάτος Μάκης.