Σερβικοί Πολεμικοί Απόηχοι στο «Ζιζάνιον» του Γεώργιου Μολφέτα
Η επικαιρότητα γύρω από τα γεγονότα και τις εξελίξεις που αφορούν τη Σερβία κατά τη διάρκεια του A’ Παγκοσμίου Πολέμου αναδεικνύεται μέσα από τις σελίδες του σατιρικού περιοδικού «Ζιζάνιον», το οποίο εξέδιδε ο Γεώργιος Μολφέτας στην Κεφαλονιά και στην Αθήνα. Το περιοδικό αποτέλεσε ένα σημαντικό μέσο ενημέρωσης, προσφέροντας όραμα και σχόλια για τα πολιτικά και πολεμικά δρώμενα της εποχής.
Η Μεγάλη Πολέμος, όπως ήταν γνωστός πριν την εκκίνηση του B’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρξε μία πολυδιάστατη εξέλιξη που περιλάμβανε στρατηγικές συμμαχίες και μοιραίες πολιτικές αποφάσεις. Από τις αρχές του 20ου αιώνα, οι Ευρωπαϊκές Δυνάμεις, προκειμένου να ενισχύσουν τους στρατούς τους, δαπανούσαν τεράστια ποσά για τον στρατιωτικό τους εξοπλισμό. Στο πλαίσιο αυτής της κούρσας των εξοπλισμών, οι Κεντρικές Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Οθωμανική Αυτοκρατορία και Βουλγαρία) φάνηκαν να διαμορφώνουν μία ισχυρή ενότητα προσπαθώντας να επιβληθούν στον διεθνή χάρτη, που ανέδειξε τις Δυνάμεις της Αντάντ (Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία και ΗΠΑ) ως κύριους αντιπάλους τους.
Η δολοφονία του αρχιδούκα της Αυστρίας Φερδινάνδου στο Σαράγεβο το 1914 αποτέλεσε τη σπίθα για την έκρηξη των συγκρούσεων. Η Αυστροουγγαρία, υποστηριζόμενη από τη Γερμανία, κήρυξε πόλεμο κατά της Σερβίας, και οι εξελίξεις αυτές οδήγησαν στην γενίκευση των εχθροπραξιών στην Ευρώπη.
Στην Κεφαλονιά, την ίδια χρονική περίοδο, ο Γεώργιος Μολφέτας μέσα από το «Ζιζάνιον» καταφέρνει να καταγράψει και να σχολιάσει τις εξελίξεις με σαρκασμό και κριτική διάθεση. Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εφημερίδας ήταν η μετάδοση πληροφοριών μέσω των «Τηλεγραφημάτων», που προέρχονταν από την Αθηναϊκή επικαιρότητα, φέρνοντας στους αναγνώστες εικόνες και στοιχεία από τα μέτωπα του πολέμου.
Οι επιτυχίες και οι αποτυχίες των Σέρβων καταγράφονται αναλυτικά και με συμπάθεια. Μέσα από τα αιτήματα για βοήθεια και τις ανησυχίες για την κατάσταση της χώρας τους, η εφημερίδα αποκαλύπτει τις φιλοσερβικές τάσεις που διακατείχαν τους Κεφαλονίτες της εποχής, οι οποίοι έβλεπαν τους Σέρβους ως συμμάχους σε έναν κοινό αγώνα για ελευθερία και δικαιοσύνη.
Ένα σημαντικό κομμάτι των κειμένων της εφημερίδας περιλαμβάνει ποιήματα που αφηγούνται τις περιπέτειες των Σέρβων, όπως το έργο του «Χωριάτη», που αφιερώνει στίχους στους αγώνες τους κατά των Αυστριακών. Η στήριξη του ελληνικού λαού στους Σέρβους και η ενδυνάμωση της φιλίας μεταξύ των δύο λαών έχουν μια αποκλειστική θέση στη θεματολογία του περιοδικού. Οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, με επικεφαλής τον Βενιζέλο, επιδιώκουν να εδραιώσουν τη συμμαχία τους με τη Σερβία, ανταγωνιζόμενοι ταυτόχρονα τη στάση του Κωνσταντίνου, ο οποίος εμφανίζεται πιο επιφυλακτικός.
Είναι φανερό πως η λιγοστή στρατηγική και πολιτική καθοδήγηση της Ελλάδας για τη Σερβία ανταγωνίζεται τον εθνικό διχασμό που επικρατεί και διχάζει την ελληνική κοινωνία. Οι αντιπαραθέσεις γύρω από τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο, οι αντιφάσεις και οι αντιφασιστικές στάσεις πλαισιώνουν τη καθημερινότητα του ελληνικού πληθυσμού. Ο Μολφέτας, με τη γραφή του, ενσωματώνει την αβεβαιότητα και την ανησυχία της εποχής, γραπώνοντας και αποτυπώνοντας αυτά τα συναισθήματα μέσα από την ποίηση και την σάτιρά του.
Το «Ζιζάνιον» στέκεται ως ένα σημαντικό εργαλείο επικοινωνίας και κοινωνικής σκέψης στην ιστορία της Κεφαλονιάς, αποδεικνύοντας την εκτίμηση και αλληλεγγύη του ελληνικού λαού προς τους κατατρεγμένους, ολοκληρώνοντας μια αφήγηση που αγκαλιάζει την ελπίδα και τη συμπαράσταση των λαών της Βαλκανικής.