Η Ιδιωτική Μικροϊδιοκτησία και οι Σύγχρονες Προκλήσεις στην Ελλάδα

Μια Στρατηγική Απαξίωσης

Η προσοχή της κυβέρνησης φαίνεται να στρέφεται όλο και περισσότερο προς την εκποίηση της μικροϊδιοκτησίας στην Ελλάδα, με στόχο την προώθηση πολιτικών που αποδυναμώνουν τα δικαιώματα των μικρών ιδιοκτητών. Μια από τις πρόσφατες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης είναι η «παροχή» ενός 13ου μισθού, κάνοντάς τον να φανεί ως δώρο, ενώ στην πραγματικότητα αναπόφευκτα επιφέρει οικονομικές επιβαρύνσεις και περιορισμούς.

Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τρίτης, η κυβέρνηση ανακάλυψε και πάλι ευκαιρίες για να περιορίσει την ιδιωτική περιουσία, εστιάζοντας κυρίως στους μικροϊδιοκτήτες αδόμητων οικοπέδων εντός οικισμών με λιγότερους από 2000 κατοίκους.

Στρατηγικές Εξασθένισης της Ιδιοκτησίας

Η κύρωση των δασικών χαρτών είχε άμεσες συνέπειες. Αν και οι μικροϊδιοκτήτες αδυνατούν να οικοδομήσουν εντός των δασικών περιοχών, η ίδια η κυβέρνηση επιτρέπει τη δημιουργία ανεμογεννητριών και την ανέγερση πολυτελών ξενοδοχείων σε αυτές τις περιοχές, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τους περιβαλλοντικούς όρους που ισχύουν.

Επιπλέον, η επιβολή υποχρεωτικού καθαρισμού των οικοπέδων για σκοπούς πυροπροστασίας επιβαρύνει τους ιδιοκτήτες, ενώ η ίδια η κυβέρνηση αποτυγχάνει να αναλάβει τις ευθύνες της για την υποστήριξη και την προστασία των υποδομών. Ακόμη, οι αλλαγές στη νομοθεσία για την εγκατάσταση κτισμάτων χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι τοπικές ανάγκες φανερώνουν μια προγραμματισμένη στρατηγική.

Η κατάργηση της δυνατότητας δόμησης σε μικρότερα των 4 στρεμμάτων οικόπεδα, καθώς και οι περιορισμοί που ισχύουν για μεγαλύτερα, αποδεικνύουν την τάση απομάκρυνσης της μικρής ιδιοκτησίας από τις οικιστικές περιοχές, επιφέροντας περαιτέρω υποβάθμιση της αξίας τους.

Οι Συνέπειες των Πολιτικών αποφάσεων

Αυτές οι νέες ρυθμίσεις δεν προέρχονται τυχαία, αλλά στοχεύουν στην ενίσχυση των συμφερόντων μεγάλων επενδυτικών ταμείων που αγοράζουν εκτάσεις σε πολύ χαμηλές τιμές, με σκοπό τη συλλογή και αξιοποίησή τους προς όφελος των δικών τους σχεδίων ανάπτυξης. Η αναδιαμόρφωση των ορίων στους οικισμούς οδηγεί στην υποβάθμιση όλου του ακινήτου, με αποτέλεσμα οι πολίτες να νιώθουν αβοήθητοι και μόνοι.

Οι συνέπειες των κυβερνητικών ενεργειών αυτών περιλαμβάνουν:

• την εκρηκτική αύξηση του στεγαστικού κόστους,
• την επιδείνωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος,
• την ενίσχυση της κλιματικής κρίσης,
• και την περαιτέρω φτωχοποίηση της πλειονότητας των πολιτών.

Δικαστική Αντίσταση και Ηθικές Απορίες

Αξιοσημείωτο είναι ότι η <ανεξάρτητη δικαστική εξουσία> ενεργεί ως προπομπός για την επιβολή αυτών των νομοθετικών αλλαγών, αφήνοντας περιθώρια για ερωτήματα σχετικά με την ηθική και νομική καθαρότητα αυτών των αποφάσεων. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, έχοντας ακυρώσει σημαντικά ισχύοντα οικοδομικά νομοθετήματα, ενισχύει την επισφάλεια των μικρών ιδιοκτητών, ενώ συγχρόνως επιτρέπει δραστηριότητες που θεωρούνται παραφυάδες των τοπικών οικοσυστημάτων.

Μια Νέα Προοπτική για το Μέλλον

Είναι καιρός να αξιολογηθεί η έρχουσα πολεοδομική νομοθεσία με σκοπό την αναγκαία αναβάθμιση των υποδομών και τη βιώσιμη ανάπτυξη των οικισμών. Προτείνουμε τη λήψη μέτρων που θα προστατεύουν τη φυσική και πολιτισμική κληρονομιά, ενσωματώνοντας περιβαλλοντικές ευαισθησίες και τις ανάγκες των κοινωνιών.

Η προϋπόθεση για να επιτευχθεί αυτό είναι η συνειδητοποίηση από πλευράς των πολιτών, οι οποίοι πρέπει να απαιτήσουν τον καίριο ρόλο τους στην οικοδόμηση ενός δικαιότερου και βιώσιμου μέλλοντος για όλους.